piątek, 17 października 2014

Zamiana łóżeczka na łóżko

Przyszedł ten czas, kiedy dziecku nie wystarcza już łóżeczko.  W marcu pisałam, że Zuzankowe łóżeczko zostało przestylizowane, o czym możecie poczytać TU.

Długo się nie zastanawiałam nad tym jakie chciałabym łóżko dla Zuzi. Już od dawna podoba mi się metalowe łóżko z Ikei. O takie:


Po pierwsze urzekło mnie swoim wyglądem. Jest bardzo dziewczęce i fotogeniczne, a do tego funkcjonalne. Jak dla mnie ma jedną wielką zaletę. Rośnie razem z dzieckiem. 

Zapewne znajdą się osoby, którym to łóżko się nie będzie podobać. Znajdzie się też pewnie kilka jego wad. No ale nic :)

Zastanawiam się tylko jaki materać do niego wziąć. Zwykły taki piankowy, czy ze sprężynami? Czy macie jakieś doświadczenie w tym temacie? Ten do łóżeczka Zuza miała bez sprężyn i sprawdził się rewelacyjnie, jednak chciałabym, aby ten który teraz wybiorę posłużuj jej dłuższy czas.

Jak tylko ogarnę jej pokój pokażę jak teraz sobie mieszka ta łobuzica!

środa, 15 października 2014

Weekend bez dziecka

Od piątkowego wieczoru do poniedziałkowego popołudnia zrobiliśmy sobie "wolne" od dziecka.

Coby odpocząć, zrelaksować się, coś pozwiedzać wybraliśmy się do Sztokholmu. A co :)

Samolot mieliśmy w sobotę o 6, więc dziecko zostało odeskortowane do dziadków już w piątek. Dziecko zadowolone, bo pojechało do babci i do kotków. Plan był taki, że normalnie się z nią pożegnamy, damy buziaka i koniec. Córka postanowiła jednak zmienić nasze plany i pójść spać koło 17.30. I tak spała i spała. Daliśmy jej buziaka na śpiocha i pojechaliśmy do domu się pakować. Myślałam, że już będzie spać do rana, ale sms od babci, że dziecko się obudziło. Haha.... I tak do 23 :D

A matka w domu nie wiele lepsza. Postanowiła wykorzystać nieobecność córki i przemalowała przedpokój :) Tak go przygotowywałam, malowałam, że koło 2 stwierdziłam, że nie ma sensu kłaść się spać, bo o 4.40 wyjazd na lotnisko, a jeszcze muszę nas spakować, umyć włosy. W końcu jednak położyłam się spać o 4.05 coby wstać o 4.20 :)

Lot jak lot. Pobyt fajny, bez szczegółów :D

Ciągle wymieniałam się z mamą sms-ami co tam u dziecka, bo inaczej bym chyba nie dała rady. Nie martwiłam się zbytnio, bo wiedziałam, że jest pod dobrą opieką. Bardziej martwiłam się o opiekunów czy czasem ich nie zamęczy dziecko :)

Był jeden incydent, który zmartwił nas wszystkich. Zuzanna postanowiła popsuć procesor. Ułamał się rożek przytrzymujący go na uchu. Ehh... Szybka instrukcja jak to naprawić i po kłopocie. Ale co się nadenerwowałam to moje. Na szczęście wszystko już działa :)

A to Trochę Sztokholmu.
















Fantastycznie było tak odpocząć od dziecka :) Polecam każdemu kto ma taką możliwość! 

czwartek, 9 października 2014

Jesień

Przyszła jesień. Tego nie da się ukryć. Chciałabym, aby cała tegoroczna jesień była taka ciepła jak w ostatnich dniach.

I choć rano i wieczorami jest już zimno to dnie są cudownie słoneczne i ciepłe.

Kilka zdjęć z dzisiejszego postoju przystankowego.






Byłyśmy dziś też w ZOO, ale byłam tak zaaferowana spotkaniem, że głupia nie wyciągnęłam aparatu! Och, ale jestem zła! Mam nadzieję, że uda nam się jeszcze wyskoczyć do ZOO jak jest tak ciepło.




wtorek, 7 października 2014

Podłączenie drugiego procesora mowy

Z dużym opóźnieniem, ale jednak jestem.

Zuza słyszy w stereo!

22 września mieliśmy podłączenie drugiego procesora. W Kajetanach spędziliśmy cały dzień. Jakieś wykłady, sprawdzenie rany i to co najważniejsze aktywacja.

Długo na to czekaliśmy my rodzice, ale tym razem nie tylko my. Czekała również Zuzanna. Jestem prawie pewna, że wiedziała co się święci, bo dużo jej tlumaczyliśmy, że jedziemy po drugi procesor, że będzie słyszeć na oba uszka.

To podłączenie dużo się nie różniło od pierwszej aktywacji pierwszego procesora. Najpierw technik sprawdził, czy wszystko działa, czy nic się czasem nie popsuło. Na szczęście wszystko działa, a co za tym idzie mogę śmiało powiedzieć, że operacja się udała! Następnie zaczęło się ustawianie. Te pierwsze programy są po to, aby rozruszać nerw słuchowy. Podczas puszczania dźwięków widać było jak Zuza podnosi głowę, oczy i słucha co się dzieje. Dodatkowo dodam, że miała w tym czasie zdjęty stary procesor, więc to tak jakby zaczynać od zera. Kiedy jednak miała nowy procesor i ktoś coś głośniej powiedział, czy stuknął to nie reagowała. Do tego wszystkiego znów trzeba czasu i cierpliwości.

Powiem szczerze, że nie da się tego tak opisać, to trzeba zobaczyć jak zachowuje się dziecko podczas takiego ustawienia. Jak widać jego reakcje na te nowe (głośniej słyszane) dźwięki. Coś pięknego.

Jak na razie wszystko jest ok. Zuza nosi swoje "nowe" drugie ucho. Zdarza się, że je zdejmuje i nie chce od razu założyć. Wtedy jej nie zmuszamy. Co jakiś czas tylko pytamy czy chce. Najczęściej zdejmuje go w hałasie, albo jak usłyszy jakiś dźwięk ktorego się boi.

Przed Zuzą dużo pracy, aby nauczyć się funkcjonować z dwoma procesorami. Widzę światełko w tunelu, w końcu.

Oto nasze "nowe" drugie ucho!