Biorę sprawy w swoje ręce

Dziękuję za taki liczny odzew w poprzednim poście. Jednak matczyna intuicja istnieje i wiem, że powinnam na niej polegać.

Chcę sprostować może trochę poprzedniego posta. Nie jest tak, że Zuzia nie jest grzeczna. To jej zachowanie jest chwilowe, zdarza się raz, dwa razy dziennie, czasem nawet nie. Niekiedy histeryzuje, bo coś się od niej chce, a ona jak noworodek chce teraz iść spać, czy jeść. Czasem nie jestem w stanie zapewnić jej tego wszyystkiego i pora snu, czy jedzenia musi się przesunąć. Niemniej ma problem z emocjami i zrobię wszystko, żeby jej pomóc.

Dostałam od Was niezłego kopa i już podziałałam.

W poniedziałek będziemy mieć pierwsze spotkanie z terapeutką zajmującą się integracją sensoryczną. Postawi Zuzi diagnozę i jeśli będzie trzeba to zaczniemy pracować (podejrzewam, że tak właśnie się stanie).

W przysłym tygodniu pójdę też po skierowanie do neurologa, żeby sprawdzić ją pod tym kątem. Mam już namiar na jednego, ale jeśli ktoś zna dobrego neurologa dziecięcego w Warszawie to proszę o namiar.

We wtorek mamy kwalifikację w Kajetanach do drugiego implantu, więc od razu poproszę o konsultację z technikiem od ustawiania procesorów.

Zrobie tyle ile będę mogła, żeby jej się "polepszyło". Czopki wykorzystam przy wychodzących piątkach, co akurat się dzieje, więc się nie zmarnują :) Ale tak jak piszecie nie będę ich dawać, bo tak, żeby ją nafaszerować.

Mam nadzieję, że wszystko jej się nagromadziło - przemęczenie zajęciami, wychodzące piątki, zmiany pogody (po mamusi), źle ustawiony procesor (ewentualnie), problemy neurologiczne (oby nie).